"சிறுமையாய் சிந்தனை செய்யாதே"

சிறியனென்று என்னிளஞ்சிங்கத்தை இகழேல் கண்டாய்
சிறுமையின் வார்த்தையை மாவலியிடைச் சென்றுகேள்
சிறுமைப் பிழைகொள்ளில் நீயும் உன் தேவைக்குரியை காண்
நிறைமதீ! நெடுமால் விரைந்து உன்னைக் கூவுகின்றான்.
தன்முகத்துச்சுட்டி தூங்கத்தூங்கத் தவழ்ந்து போய்
பொன்முகக் கிண்கிணியார்ப்பப் புழுதியளைகின்றான்
என்மகன் கோவிந்தன் கூத்தினை இளமாமதீ!
நின்முகம் கண்ணுளவாகில் நீஇங்கே நோக்கிப்போ.

(பெரியாழ்வார் திருமொழி)

பெரியாழ்வார் அழகாகச் சொல்கிறார்.

கண்ணன் தவழத் தொடங்கினான். யசோதை அம்புலி மாமாவைக் காட்டி (நிலா) சோறு ஊட்டுகிறாள்.

அப்பொழுது அம்புலிப்பருவம்.

"நிலாவை  பிடித்து தருகிறேன் கண்ணா சாப்பிடு "னு யசோதை சோறூட்ட,  நிலா நிற்காமல் சென்று கொண்டே இருந்ததது.

யசோதைக்கு கோபம் வந்து விட,

"நின்முகம் கண்ணுளவாகில் நீ இங்கே நோக்கிப்போ" .

 என் மகன் கோவிந்தன் அவ்வளவு அழகா புழுதி அலைந்து வருகிறார்.

அதை நீ ரசிக்காமல் சென்றுகொண்டே இருக்கிறாயே ?
சந்திரன் திரும்பக்கேட்டார்,

"என்ன ?

கண்ணன் ! சின்ன பாலகன்; சிறு பிள்ளை.

இவன் தவழுவனாம், நான் எவ்வளவு பெரிய தேவன். நான் நின்னு பார்க்கனுமா ?"

யசோதை திரும்பச் சொன்னாள்.

 "சிறுமையின் வார்த்த தன்னை மாவலியிடைச் சென்று கேள். 

பாலகன் என்று பரிபவம்  செய்யேல்".

 இவன் சின்னவன் சின்னவன்னு பரிகாசம்  பண்ணாதே. இந்த சின்னவன் படுத்தின பாட்டை மகாபலியி சக்ரவர்த்தியிடம் சென்று கேள்.

குள்ளமான வாமன மூர்தியைப்போய்,

மூன்றடி அந்த் சின்னக் காலால் அளந்து வாங்கிண்டு,

உலகத்தையே திருவிக்ரமானத் தாவி அளந்து,

 மகாபலி அழிந்தே போனான்.

யாரையும் சிறுமையாய் சிந்தனை செய்யாதே.

எந்தச் சின்னதும் பயன் படும் என்றாள்.

புதுவை வேலு

நன்றி:

மஹாபாரதத்தில் தர்மம்

ஸ்ரீ.உபயவே.க்ருஷ்ணன் ஸ்வாமியின் உபன்யாஸ முத்துக்கள்