"எல்லாரும் எல்லாமும் பெறவேண்டும்"

"குழலின்னிசை" பதிவினை தொடர்ந்து படித்து வரும்

நண்பர் ஒருவர் என்னிடம் சமீபத்தில் கூறுகையில்,

என்னது உனது பதிவில், அன்பு,  மனித நேயம்,  நட்பு,  நன்னெறி விளக்கம்,  என்றே அதிக அளவில் எழுதி வருகின்றாயே!

இது இன்றைய சூழலில் எங்கே இருக்கிறது?

அது அனைத்தும் சுய நலம்! சுத்த ஹம்பக்!

உண்மையை வெளிச்சம் போட்டு எழுது!

இருக்கும் நிலையை வெளிச்சம் போட்டு காட்டு!

பணத்தை சார்ந்தே பாதை வகுக்கும் உலகம் இது!

நடப்பதை வெளிச்சம் போட்டு காட்டு! என்றாரவர்!

நான் அவருக்கும்,  அவரது கருத்தை ஆமோதிக்கும் அன்பர்களுக்கும்

இதன் மூலம் சொல்லிக் கொள்வது இதுதான்!

உங்களது கருத்தில் நியாயம் இருப்பது போல்தான் தோன்றும். அத்தகைய பணிகளை பல்வேறு வகையான ஊடகங்களும், செய்தித் தாள்களும் செய்து வருகின்றனவே!

அச்சம் தரும் செய்திகளை அள்ளித் தந்து மனிதருக்குள் இருக்கும் துணிவினை கிள்ளி எறிவதற்கு நான் யார்?

அன்றைய கல்விமுறையில் நன்னெறி வகுப்பு  நடத்தப் பட்டது. இப்போது அது நகர்த்தப் பட்டது.

ஒழுக்கத்தை போதிக்க வேண்டிய பெற்றோர்களும், பணிச் சுமையின் காரணமாக,  பிள்ளைகளுக்காக பணத்தைச் சுமந்து வர அயல் நாடுகளில் அதிக அளவில் அல்லாடுகிறார்கள்!

 இதனால்தான் ஒழுக்கமானது ஒதுங்கி நின்று வேடிக்கை பார்க்கின்றது.

1)

பாதகம் செய்பவரை கண்டால் நீ

பயம் கொள்ளல் ஆகாது பாப்பா…

மோதி மிதித்து விடு பாப்பா !

அவர் முகத்தில் உமிழ்ந்து விடு பாப்பா !

2)

அச்சம் இல்லை அச்சம் இல்லை

 அச்சம் என்பது இல்லையே!

இச்சகத்து உ(ள்) ளோர் எலாம்

 எதிர்த்து நின்ற போதிலும்

அச்சம் இல்லை அச்சம் இல்லை 

 அச்சம் என்பது இல்லையே!

துச்சமாக எண்ணி நம்மைத்

 தூறு செய்த போதிலும்

அச்சம் இல்லை அச்சம் இல்லை

 அச்சம் என்பது இல்லையே!

பிச்சை வாங்கி உண்ணும் வாழ்க்கை

 பெற்றுவிட்ட போதினும்

அச்சம் இல்லை அச்சம் இல்லை

 

 அச்சம் என்பது இல்லையே!

கச்சு அணிந்த கொங்கை மாதர்

 கண்கள் வீசு போதிலும்

அச்சம் இல்லை அச்சம் இல்லை

  அச்சம் என்பது இல்லையே!

நச்சை வாயிலே கொணர்ந்து

 நண்பர் ஊட்டும் போதினும்

அச்சம் இல்லை அச்சம் இல்லை 

அச்சம் என்பது இல்லையே!

பச்சை ஊன் இயைந்த வேல்

 படைகள் வந்த போதினும்

அச்சம் இல்லை அச்சம் இல்லை

 அச்சம் என்பது இல்லையே!

உச்சிமீது வான்இடிந்து

 வீழுகின்ற போதினும்

 அச்சம் இல்லை அச்சம் இல்லை

 அச்சம் என்பது இல்லையே!

-மகாகவி பாரதியார்

என்ற பாரதியின் கவிதைகளில்தான் அச்சத்தை போக்கிடும்

அரும் மருந்துகள் அடங்கி உள்ளன அல்லவா?

3)

வேப்ப மர உச்சியில் நின்னு பேய் ஒன்னு ஆடுதுன்னு

விளையாட போகும் போது சொல்லி வைப்பாங்க!

உன் வீரத்தை கொழுந்திலேயே கிள்ளி வைப்பாங்க!

வேலையற்ற வீணர்களின் மூளையற்ற வார்த்தைகளை

வேடிக்கையாகக்கூட நீ நம்பி விடாதே! - நீ

வீட்டிற்க்குள்ளே பயந்து கிடந்து வெம்பி விடாதே!

- பாவலர் பட்டுக் கோட்டை கல்யாணசுந்தரம்.

 "இளந்தளிறுக்கு நம்பிக்கை வெளிச்சத்தை பாய்ச்சிய பொதுவுடமை

கருத்தினை போதித்த பாவலர் பட்டுக் கோட்டை கல்யாணசுந்தரம்

 பாடலில்தான் !

எத்தகைய நம்பிக்கை காற்று வீசுகிறது!

இதுபோன்ற நம்பிக்கை நாற்றை இன்று நாம் நட்டால்

நாளை துணிவுள்ள பாரதம் தூய்மையான பாரதம் மலராதா?

என்ற ஏக்கம்தான் நண்பரே !

 

இதுபோன்ற பதிவுகள் மலர்வதற்கு காரணம்.

சிறிதளவு பலன் கிடைத்தாலும் எனது பாக்கியமே!

தமிழ்கூறும் நல்லுலகிற்கும் நன்றி!

திருமதி.மனோ சாமிநாதன் 

 

 

"ஒரு பழைய பாட்டு இருக்கிற‌து,  சீர்காழி கோவிந்தராஜன் பாடியது,

 'எல்லாரும் எல்லாமும் பெற வேண்டும்'

 என்று! அதை என் கொழுந்தனார் தன் மொபைலில் வைத்திருக்கிறார்.

அவருக்கு ஃபோன் செய்பவர்கள் எல்லோருமே, 'உடனே எடுத்து விடாதீர்கள், 

அந்தப்பாடலை கொஞ்சம் கேட்கிறோம்' என்பார்களாம்! நல்ல

வார்த்தைக்களுக்கும் நல்ல இசைக்கும் மனிதர்கள் எப்படி அடிமையாகிறர்கள்

பாருங்கள்!" என்று (22/01/2015) 

வலைச்சரத்தில் ராகங்கள்- 3 ல், திருமதி.மனோ சாமிநாதன்  அவர்கள்

குறிப்பிட்டு எழுதி இருந்தார்கள். 

அம்மையாருக்கு மிக்க நன்றி !

இதுபோன்ற நல்வினைக் கருத்துக்களை எடுத்துச் சொன்னமைக்கு! 

எனது நினைவில் நித்தமும் நீந்திவரும் "கருப்புப் பணம்" படத்தில்

இடம்பெற்ற கவியரசர் கண்ணதாசனின் பாடல்/  சீர்காழி கோவிந்தராஜன் 

அவர்கள் குரலில் ஒலித்த பாடல் இதுதான்:!

பாடல்

எல்லாரும் எல்லாமும் பெறவேண்டும்...இங்கு

 இல்லாமை இல்லாத நிலைவேண்டும்!

வல்லான் பொருள் குவிக்கும் தனியுடமை- நீங்கி

 வரவேண்டும் திருநாட்டில் பொதுவுடமை! 

இருட்டில் மறைந்து கொள்ள விளக்கணைப்பார் - சிலர்

 கிணற்றில் இருந்து கொண்டு உலகளப்பார்! 

நெருப்பை மடியில் வைத்து மறைத்திருப்பார் - அந்த

 நீசரை யார் உலகில் பொறுத்திருப்பார்? 

பாலென அழுவோர்க்குப் பால் தருவோம்- பசுங்

 கூழெனத் துடிப்போர்க்குச் சோறிடுவோம்!

தாயகம் காப்போரின் தாள் பணிவோம் - யாவும் 

 தனக்கென நினைப்போரைச் சிறையிடுவோம்!

 (குழுவினருடன்)

எல்லாரும் எல்லாமும் பெறவேண்டும் - இங்கு

 இல்லாமை இல்லாத நிலைவேண்டும்!

வல்லான் பொருள் குவிக்கும் தனியுடமை - நீங்கி

 வரவேண்டும் திருநாட்டில் பொதுவுடமை!

எல்லாரும் எல்லாமும் பெற வேண்டும்.

இந்த பாடலைத் தொடர்ந்து இது தொடர்பாக நான் படித்தறிந்த நன்னெறிக் 

கதையினை பகிர்ந்தளிக்கின்றேன்.

"எல்லாரும் எல்லாமும் பெறவேண்டும்"

 

 

 

ஒரு முனிவரிடம் இரண்டு சீடர்கள் இருந்தனர். இருவரும் பலசாலிகள்,

 புத்திசாலிகள். ஒருமுறை தங்களில் யார் புத்திசாலி என்பதில் இவர்களுக்குள்

சண்டை ஏற்பட்டது. விஷயம் முனிவரிடம் வந்தது. அவர் சீடர்களிடம், 

சீடர்களே! இன்று ஏனோ எனக்கு அதிகமாகப் பசிக்கிறது. சமையல் முடிய 

தாமதாமாகும். அதோ! இரண்டு பேரும் அதோ அந்த மரத்தில் இருக்கும்

பழங்களைப் பறித்து வாருங்கள், என்றார். குருவிடம் மிகவும் பணிவாக

நடந்து கொள்ளும் அந்த சீடர்கள் மரத்தை நோக்கி ஓடினர். மரத்தை

நெருங்க முடியாமல், முள்செடிகள் சுற்றி நின்றன. முதல் சீடன் சற்று

பின்னோக்கி வந்தான். பின்னர் முன்னோக்கி வேகமாக ஓடினான். ஒரே

தாண்டில் மரத்தை தொட்டான். பழங்களை முடிந்தளவுக்கு பறித்தான்.

மீண்டும் ஒரே தாவில் குருவின் முன்னால் வந்து நின்று, பார்த்தீர்களா!

கணநேரத்தில் கொண்டு வந்து விட்டேன், என்றான் பெருமையோடு.

இரண்டாமவன் ஒரு அரிவாளை எடுத்து வந்தான். முள்செடிகளை வெட்டி

ஒரு பாதை அமைத்தான். அப்போது சில வழிப்போக்கர்கள் அலுப்போடு

வந்தனர். அவர்கள் வெட்டப்பட்ட பாதை வழியே சென்று, பழங்களைப்

பறித்து சாப்பிட்டனர். மரத்தடியில் படுத்து இளைப்பாறினர். சிஷ்யனும்

தேவையான அளவு பழங்களைப் பறித்து வந்தான். இப்போது முனிவர்

முதல் சீடனிடம், இரண்டாவது சீடன் தான் அதிபுத்திசாலி

என்றார்.முதலாமவன் கோபப்பட்டான். சுவாமி! இன்னும் போட்டியே

வைக்கவில்லை. அதற்குள் அவனை எப்படி சிறந்தவன் என சொன்னீர்கள்?

என்றான்.முனிவர் அவனிடம், சிஷ்யா! நான் பழம் பறிக்கச் சொன்னதே ஒரு

வகை போட்டி தான்! நீ மரத்தருகே தாவிக்குதித்து, பழத்தைப் பறித்தது

சுயநலத்தையே காட்டுகிறது. ஏனெனில், அதை எனக்கு மட்டுமே தந்தாய்.

நான் மட்டுமே பலன் அடைந்தேன். இரண்டாம் சீடனோ பாதையைச் 

சீரமைத்ததால், எனக்கு மட்டுமின்றி ஊராருக்கும் இன்னும் பல நாட்கள்

பழங்கள் கிடைக்கும். எல்லாருக்கும் எல்லாம் கிடைக்கச் செய்பவனே

அதிபுத்திசாலி, என்றான்.இங்கே செயல் ஒன்று தான். ஆனால், செய்த

விதத்தில் தான் வித்தியாசம்.

சிறக்கட்டும் சிறப்புத் தமிழ்!

தழைக்கட்டும் நல்லொழுக்கம்

நலம் பெறுவோம்!

வளம் பெறுவோம்!

புதுவை வேலு

நன்றி: தினமலர்