" நல்லதை நாடு கேட்கும்!"

 

ஒரு பணக்காரருக்கு தீராத வயிற்றுவலிவந்தது. வைத்தியம் பலன் அளிக்காததால்,

தங்கள் ஊருக்கு வந்த சாமியாரிடம் சென்றார்.

பகவான் ஜி!  விஷயம் இப்படி!

நீங்கள் தான் இது குணமாக வழி சொல்ல வேண்டும், என்றார்.

தம்பி! உன் வயிற்று வலிக்கு காரணம் கண்கள். எனவே, நீ பார்க்கும் பொருள்களை எல்லாம் பச்சை வண்ணமாக செய்து கொள். குணமாகி விடும்.

 அடுத்த வாரம் வந்து பார்க்கிறேன், என்றார்.

பணக்காரர் ஊரில் இருக்கும் எல்லா பெயின்டர்களையும் வரவழைத்து, வீட்டிலுள்ள நாற்காலி, கட்டில், சுவர், பாத்திரங்களில் கூட பச்சை வண்ணத்தை பூசச் சொல்லி விட்டார். ஏதேச்சையாக!

ஒரு வழியாக அவரது வலியும் குறைந்து விட்டது.

அடுத்த வாரம் சாமியார் அங்கு வந்தார்.  அப்போது பத்து பேர் பச்சை வண்ண டின்களுடன் ஓடி வந்தனர்.

சாமி! பணக்காரரை பார்க்கவா போறீங்க!

ஆமாம்... ஏனப்பா கேட்கிறீர்கள்?

கொஞ்சம் நில்லுங்க!

உங்க அங்கி சிவப்பா இருக்கு. அதை இந்தபச்சை வண்ணத்தாலே மறைத்து விடுகிறோம், எனச் சொல்லி அவர் மீது பச்சை வண்ணத்தை வாரி இறைத்தனர். சாமியாருக்கு கோபமான கோபம்.

நேரே செல்வந்தனிடம் சென்றார்.

முட்டாளே!

பார்க்கும் இடமெல்லாம் பசுமையாக இருக்க வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில்தான்

பச்சையாக இருக்கட்டும் என்றுசொன்னேன்.

உன்னால் இந்த பூமிக்கும், வானத்துக்கும் பச்சை வண்ணத்தை பூச முடியுமா!

வண்ணத்துக்காக ஆயிரக்கணக்கில் செலவழித்த நீ,

ரூபாய்க்கு இரண்டு "பச்சைக் கலர் கண்ணாடி"  வாங்கிப் போட்டிருந்தால்,

நீ! பார்க்கும் இடமெல்லாம் பச்சையாகத் தெரிந்திருக்குமே!

இது கூடவா உன் மர மண்டைக்கு ஏறவில்லை, என்றார்.

இந்த பணக்காரரைப் போல,

சிலர்! பல குறைகளை வைத்துக் கொண்டு,  உலகத்தை சீர்படுத்த முயற்சி செய்கிறார்கள்.

அவர்கள் அனைவரும், தம்!  தவறை திருத்திக் கொண்டாலே போதும்!
உலகமும் ஒருநாள் திருந்தும்.
எனவே!
நல்லதை நாடு கேட்கும்! என்பதைப் போல! நல்லதையே 
நாம் நினைப்போம்! நலங்களை நாம் பெறுவோம்!

பகிர்வு:

புதுவை வேலு

நன்றி: தினமலர்