"ஆசையே அழிவுக்கு அஸ்திவாரம்" (நீதிக் கதை)

ஆசையே அழிவுக்கு அஸ்திவாரம்

இரண்டு தூக்கணாங்குருவிகள் ஒரு கூடு கட்டி, அதில் வசித்து வந்தன. ஒருநாள், இரை தேட அவை இரண்டும் வெளியே போயிருந்த சமயத்தில், ஒரு சிட்டுக்குருவி பறந்து வந்து தூக்கணாங்குருவியின் கூட்டுக்குள் நுழைந்துகொண்டது.

சிறிது நேரத்துக்கெல்லாம் ஒரு தூக்கணாங்குருவி பறந்து வந்தது. கூட்டுக்குள் தலையை நுழைத்தது.

கூட்டுக்குள் சிட்டுக்குருவி இருப்பதைப் பார்த்துவிட்டு, 

“குருவி அக்கா. எங்கள் வீட்டில் நுழைந்து எனக்கு இடமில்லாமல் பண்ணிவிட்டாயே. தயவுசெய்து வெளியே போய்விடு” என்று கெஞ்சிக் கேட்டுக்கொண்டது.

“போடி போ. உன்னால் முடிந்ததை பார்த்துக் கொள். 

இனிமேல் இது என் வீடு. 

நான் இதை விட்டுப் போகமாட்டேன்” என்று குருவி மறுத்து விட்டது.

தூக்கணாங்குருவி அங்கிருந்து வருத்தத்துடனும், யோசனையுடனும் பறந்து போனது.

சிட்டுக்குருவியோ,  கூட்டில் மகிழ்ச்சியாய் இருந்தபடி கூவிக் கொண்டிருந்தது!

திடீரென்று தூக்கணாங்குருவிகளின் கூட்டம் பறந்து வந்தன!

ஒவ்வொன்றும் ஈரமண்னை அலகில் கொத்தி வந்து,  

கூட்டின் வாசலைக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அடைத்து பூசின. 

கூட்டின் வாசல் குறுகிக் கொண்டே போனது.

முதலில் சிட்டுக்குருவியின் கழுத்து,  

அப்புறம் தலைமட்டும், 

கடைசியாக அலகு 

என்று தெரிந்துகொண்டே வந்து, 

கடைசியில் ஒன்றுமே தெரியவில்லை. 

தூக்கணாங்குருவிகள், சிட்டுக்குருவியை கூட்டுக்குள் வைத்து ஒரேயடியாக அடைத்துப் பூசிவிட்டுப் பறந்து போயின.

சிட்டுக்குருவி, அந்தக் கூட்டுக்குள்ளேயே பின்பு, மூச்சடைத்து இறந்து போனது.

அடுத்தவர் இடத்துக்கும் / பொருளுக்கும் ஆசைப்பட்டால் இதுதான் கதி!

நீதி: உழைத்து வாழ வேண்டும் பிறர் உழைப்பில் வாழ்ந்திடாதே! தத்துவத்தை போதிக்கும் நீதி 

பகிர்வு
புதுவை வேலு

பட உதவி: இணையம்